Małgorzata Mastyna Bursig   

                               Rok 1025

Florystyka, czyli sztuka układania kwiatów we współczesnym rozumieniu jeszcze nie istnieje.

Florystyka nie istnieje także jako odrębna dziedzina sztuki użytkowej.

Niemniej jednak kwiaty i roślinność pełnią bardzo ważne funkcje symboliczne, religijne i dekoracyjne w różnych kulturach.

Opierając się na źródłach historycznych i archeologicznych możemy mówić o czterech głównych stylach podejścia do roślinności i kompozycji roślinnych w tamtej epoce.

Pierwszy- to styl sakralny:

Rozwija się chrześcijańskiej Europie Zachodniej- pełni funkcje symboliczno- religijną.

Kwiaty używane są w kontekście religijnym  – w klasztorach, podczas procesji, w trakcie Świąt.

Wykorzystywane kwiaty to:

Lilie (czystość Maryi)

Róże (miłość Boża)

Liście palm (męczeństwo)

Rośliny układane są w stylu naturalistycznym, który podkreśla czystość i symbolikę.

Drugi, to styl Bizantyjski:

Rozwija  się na terenie cesarstwa Bizantyjskiego (Konstantynopol)

Pełni funkcję dekoracyjną i symboliczną w architekturze sakralnej oraz na tkaninach i mozaikach.

Wykorzystywane rośliny w stylu bizantyjskim to:

stylizowane winorośle

liście akantu

kwiaty granatu

motywy palmowe,

Rośliny raczej przedstawiane graficznie niż fizycznie- dekoracje na freskach  i tkaninach.

Styl bizantyjski to styl bardzo zdobny, symetryczny  o silnym znaczeniu symbolicznym.

Trzeci to styl arabsko-andaluzyjski:

Rozwija się na terenie Hiszpanii i kalifatu Kordoby.

Kwiaty i rośliny w tym stylu pełnią funkcje ogrodowo- estetyczną oraz relaksacyjno-duchową.

Rośliny wykorzystywane w stylu arabsko-andaluzyjskim to:
Róże

Jaśmin

Pomarańcze

Zioła wonne.

Rośliny występują w uporządkowanych ogrodach z fontannami, niskimi krzewami, kwietnymi rabatami.

Ogrody w tym stylu to przemyślana architektura krajobrazu- geometryczna i harmonijna.

I czas na styl czwarty.

Styl czwarty to styl ludowy– rozwija się na terenach słowiańskich, skandynawskich i celtyckich.

Styl ludowy pełni funkcje magiczno-obrzędową.

Kwiaty i rośliny są wykorzystywane  w rytuałach ludowych i świętach sezonowych.

Wykorzystywane rośliny to:

zioła (dziurawiec, ruta)

polne kwiaty (maki, chabry)

gałązki brzozy,

Rośliny układane są w wiązankach,  składane w ofierze, pleciono z nich wianki oraz dekorowano nimi domostwa.

Styl ludowy to styl naturalny, dziki, symboliczny- związany z cyklem przyrody.

Kwiaty towarzyszyły nam w roku  1025 i towarzyszą nam nadal – jest  rok 2025.

W roku 2025 florystyka rozwija się dynamicznie jako  dziedzina sztuki użytkowej podążająca za trendami ze świata mody, sztuki, ekologii i designu.

W styczniu 2025 roku podczas targów IPM Essen zostały zaprezentowane cztery style florystyczne, które występują w aranżacjach ślubnych, eventowych, jak i codziennych kompozycjach kwiatowych.

Cztery najważniejsze style florystyczne obowiązujące w tym roku to:

1. Styl organiczny/naturalistyczny

2. modernistyczny/minimalistyczny

3. styl eklektyczny/artystyczny

4.  styl zrównoważony/ekologiczny

Styl organiczny/naturalistyczny  nawiązuje do dzikiej przyrody. Rośliny układane są „bez wysiłku”, często w asymetryczne kompozycje. Rośliny wykorzystywane w tym stylu 

dziko wyglądające kwiaty ( np. kosmos, dzwonki, trawy ozdobne, osty, liście, zioła)

Kolory charakterystyczne dla tego stylu to:

ziemiste odcienie

zielenie, pastele, naturalne biele

Zwolennikami stylu organicznego są miłośnicy ekologii, estetyki „slow life„, natury.

Hasłem tego stylu jest powrót do prostoty i autentyczności-„natura nie  kłamie„

 

Styl modernistyczny/minimalistyczny.

Styl modernistyczny charakteryzuje się prostotą i  geometrią. Kompozycje roślinne zawierają dużo„ negatywnej” przestrzeni.

Rośliny najlepiej oddające ten styl  ton monokwiatowe aranżacje- np., samo anturium, storczyki, amarylisy.

Kolory podkreślające ten styl to:
Biele, czernie, beże

plus mocne akcenty:

czerwień, złoto, fiolet.

Zwolennikami tego stylu są esteci, architekci wnętrz, fani designu w stylu skandynawskim lub japandii.

Hasłem tego stylu jest – „mniej znaczy więcej„ harmonia i porządek.

Styl eklektyczny/artystyczny.

Styl eklektyczny charakteryzuje się odważnymi połączeniami, swobodą, ferią barw i kształtów.

Rośliny charakterystyczne dla tego stylu to:

Kwiaty egzotyczne

suszki

nietypowe elementy (pióra, bawełn, owoce)

Do kolorów podkreślających styl eklektyczny należy:

intensywna fuksja

pomarańcz

turkus

złoto

Zwolennikami stylu eklektycznego są osoby kreatywne, artyści, twórcy wesel ” boho- glam”lub festiwalowych.

Hasłem stylu eklektycznego jest łączenie różnych kultur, faktur i epok w jednej kompozycji.

Styl zrównoważony /ekologiczny

Styl zrównoważony to zero waste– brak gąbki florystycznej, lokalne kwiaty, sezonowość.

Rośliny wstępujące w tym stylu pochodzą od lokalnych dostawców, czasem z własnych ogródków.

Kolory, które podkreślają styl zrównoważony to:

wiosną-pastele

latem- kolory pełne życia

jesienią-głębokie, nasycone kolory

Zwolennikami stylu zrównoważonego są osoby świadome klimatycznie, kochające naturę i ideę ” slow florystyki”.

Hasło tego stylu brzmi: piękno idzie w parze z odpowiedzialnością.

Dlaczego materiał o stylach we florystyce prezentuje tak późno.

Potrzebowałam tego czasu na poznanie, przeanalizowanie i „poczucie„ każdego wymienionego stylu.

Przedstawiam Państwu moje prace, które oddają „ducha„ każdego z wymienionych stylów.

Małgorzata Mastyna Bursig

 

 

Małgorzata Mastyna Bursig-  mgr. inż. ogrodnictwa     Uniwersytetu Przyrodniczego w Lublinie. 

Absolwentka  studiów  podyplomowych- Florystyka i  Sztuka Układania Kwiatów na SGGW w Warszawie.

Dyplomowana florystka z ponad 40- letnim stażem pracy, nauczycielka w zawodzie florysta, współwłaścicielka szkoły florystycznej w Kielcach.